شعر: من پرنده ام

من را پرنده ای بدان
دارای دو بال
یک بال برای پرواز در واقعیت
و یک بال برای پرواز در خیال
آسمان بی تابی می کند
و من بی تاب تر از آن
می خواهم خورشید را نوازش کنم
و بر اسب رهوار باد، عطر رهایی بپاشم
بر گونه های ابر بهار، رنگ سیاهی نقاشی کنم
تا با قطرات باران
رقص نور رنگین کمان را به دیدگان رهگذران ببخشم
و خانه نو شکوفه های باغ را شست و شو دهم
..
من را پرنده ای بدان
که بر شاخسار باغ پر شکوفه آرمیده
تا این دقایق را
به نوای آوازش جاودانه کند.
-------------------------------
Mohammad Cheraghi
10:30AM - 3/24/2013