بی بهانه ام

چشمانم را بر نامردی های روزگار خواهم بست

و

بخیالم

خواهم گفت که دنیا پر از مردی است....

امشب پر از بی بهانگی ام

خالی ام از هر سودا

تهی از خیال باطل

سرشارم از سکوت

دلم بهانه میگیرد ولی او را به سکوتم دعوت میکنم

دلش میخواهد با دلم از خود بگوید

سراغ بهانه میگیرد

ولی دلم امشب دلش میخواهد یکبار بی بهانه بخواب فرو رود...