اختلالات خلقي:

همان طور كه در طبقه بندي DSM-IV  آمده است اختلالات خلقي  در محور I جاي داده شده است. اختلالات خلقي طيف وسيعي از اختلالات را در بر مي گيرد كه در آن ها خلق بيمار گونه و آشفتگي هاي وابسته به آن بر شكل باليني مسلط است. اختلالات خلقي، كه در برخي از ويراست هاي قبلي DSM اختلالات عاطفي ناميده شده اند، اصطلاح ارجح است چون به حالت هيجاني پايدار اطلاق مي شود، نه فقط به تظاهر بروني حالت هيجاني موقت. اختلالات خلقي در بهترين شرايط سندرم هاي مشخص تلقي مي شوند كه از يك سلسله علائم و نشانه ها تشكيل يافته اند كه هفته ها تا ماه ها دوام مي يابند، و از كاركرد عادي شخص كاملا متفاوت هستند و ميل به عود، معمولا بطور دوره اي يا چرخشي، دارند.