حریم حرمتش این بس که در شفاعت محشر-بمیرد آتش دوزخ به احترام محمد(ص)

قیام محمد(ص)

ستون عرش خدا قائم از قیام محمد(ص)

ببین که سر به کجا می کشد مقام محمد(ص)

به جز فرشته عرش آشیان وحی الهی

پرنده پر نتواند زدن به بام محمد(ص)

به کارنامه منشورِ آسمانیِ قرآن

که نقش مُهر نبوت بود به نام محمد(ص)

سوار رفرف معراج در نوشت سماوات

سرود صف به صف قدسیان سلام محمد(ص)

گسیخت هر چه زمان و گریخت هر چه مکان بود

که عرش و فرش به هم دوخت زیر گام محمد(ص)

اذان مسجد او زنگ کاروان قرون بین

خدای را چه نفوذیست در کلام محمد(ص)

خمار صبح قیامت ندارد این میِ نوشین

که جلوه ابدیت بود به جام محمد(ص)

به شاهراه هدایت گشود باب شفاعت

صلای خوان کرم بین و بار عام محمد(ص)

علی که کون و مکانش غلام حلقه به گوشند

مگر نه فخرکنان گفت من غلام محمد(ص)

بلی همان شه مردان و قرن اول اسلام

مگر نه شیر خدا گشته در کُنام محمد(ص)

حریم حرمتش این بس که در شفاعت محشر

بمیرد آتش دوزخ به احترام محمد(ص)

گَرَت هوای بهشت است و حوض کوثر و طوبا

بیا به سایه ممدود مستدام محمد(ص)

سریر عزت عقبا حلال امت او باد

که بود راحت دنیای دون حرام محمد(ص)

اذان صبح عراقش صلای قتل علی بین

نوای زینب کبرا نماز شام محمد(ص)

پیام پیک الهی چگونه بشنود آن قوم

که پنبه کرده به گوش دل از پیام محمد(ص)

به رغم فتنه دجّال کور باطن ما باش

که وحش و طیر شود رام با مرام محمد(ص)

هنوز جلوه نداده است نور خود به تمامی

خدا به جلوه کند نور خود تمام محمد(ص)

قیام قائم آل محمد است و کشیده

به قهر صاعقه شمشیر انتقام محمد(ص)

به ذوالفقار علی دیدی استقامت اسلام

کنون به قامت قائم ببین قوام محمد(ص)

به کام دل نرسد شهریار در دو جهان کس

مگر خدا دو جهان را کند به کام محمد(ص)

محمدحسین شهریار